Bonenkruid De eerste geschriften over bonenkruid ("satureja") dateren uit de Romeinse periode. Virgilius maande het volk aan bonenkruid te zaaien rond bijenkorven, wat de smaak van de honing zou bevorderen (zoeter). Rond de 9de eeuw raakte het kruid bij ons alom bekend via de kloostertuinen. Het werd gebrukt als middel tegen impotentie. Culinair: In tegenstelling tot andere kruiden mag bonenkruid meegekookt worden omdat het hierdoor ten volle zijn smaak afgeeft. Het bonenkruid maakt zwaar voedsel beter verteerbaar. Daarom wordt het veelvuldig aangewend in gerechten met bonen en erwten, vandaar ook zijn naam. In kleine hoeveelheid kan het gerust bij vette vis, varkensvlees en groentensalades gevoegd worden.

Er zijn geen recepten voor dit product